Een singel rondom

In 1122 kreeg Utrecht stadsrecht. Vanaf dat moment mocht de Utrechtse bevolking een eigen stadsverdediging aanleggen. Eerst legden zij een verdedigingsgracht aan: de huidige singel.

Ook kwamen er hoge vierkante uitkijktorens en een tufstenen muur boven op een aarden wal. In de eeuwen daarop werd de stadsverdediging steeds gemoderniseerd met muren, toegangspoorten en torens van baksteen.

Met de aanleg van de Nieuwe Hollandse Waterlinie was de Utrechtse stadsverdediging niet meer nodig. Vanaf 1830 begon men met de sloop van de stadsmuur. De singel bleef over, als de belangrijkste verwijzing naar de vroegere stadsverdediging.

Na de Tweede Wereldoorlog waren er plannen om de singel te dempen. Mede door ingrijpen van toenmalig minister Marga Klompé werd in 1970 maar een deel van de Catharijnesingel en Weerdsingel gedempt. Sinds 2020 loopt de singel weer helemaal rond de binnenstad.