Paardenkathedraal

De manege werd in 1904 gebouwd voor onderzoek naar paarden. Omdat hij zulke mooie torentjes heeft kreeg de manage al snel een chique naam: de paardenkathedraal. Tegenwoordig is hij in gebruik als theater.

In 1904 kwam er een manege, als onderdeel van het Instituut voor Chirurgie. Aanleiding was de Wet op de Paardenfokkerij (1901) die het verplicht maakte om dekhengsten te keuren. Onderdeel van de keuring was een controle op cornage. Dat is een erfelijke aandoening aan de stembanden bij paarden die zorgt voor vermindering van prestaties en uithoudingsvermogen. De keuring werd uitgevoerd in een afgesloten ruimte tijdens een duurproef. Een hoogtonig fluitend of piepend geluid tijdens het inademen kon deze aandoening vaststellen. De manege was ook in gebruik voor ander klinisch onderzoek, operaties en revalidatie. 

Studenten rijverenigingen

Studenten kregen in de manege ook rijlessen. In 1934 werd daarvoor de Veterinaire Studenten Rijvereniging ‘De Solleysel’ opgericht. Vanaf 1954 kregen studenten rijlessen bij de Utrechtse Studenten Ruitervereniging ‘Hippeia’. Vanaf 1972 kwam de manege in gebruik als opslagplaats voor universitaire proefschriften. Nadat de Faculteit Diergeneeskunde in 1988 vertrok naar De Uithof kreeg het gebouw na een grondige renovatie een bestemming als theater. Sinds 2018 is het een beschermd gemeentelijk monument.

Paardenkathedraal 

Rijksbouwmeester C.H. Peters (1847-1932) ontwierp een rechthoekige, overdekte rijpiste (rijhal) met een bodem van zand. Het gebouw heeft een overkapte binnenruimte van 15 meter hoog en is 15 x 26 meter breed. De kap heeft een schuin dak met aan elke zijde nog drie puntdaken. Het dak rust op de zijmuren en wordt ondersteund door 6 houten spanten met ijzeren trekstaven. De rijpiste kan daardoor vrij blijven van steunpilaren. De trappen in de torens leiden naar een houten balkon met uitzicht op de rijpiste. De manege kreeg al snel de naam “De Paardenkathedraal” vanwege de torentjes, kantelen en neogotische vensters.