Nicolaïtoren
Het laatromaanse westwerk van de Nicolaïkerk bestaat uit 2 torens. Zoals de naam al aangeeft, staan de torens aan de westkant van de kerk.
De zuidelijke toren is in 1586 met bakstenen verhoogd. De geschilderde strepen op de verhoging moeten tufsteen voorstellen. Tufsteen is steen van een vulkaan.
De Nicolaïkerk
De Nicolaïkerk is van oorsprong een 12de-eeuwse romaanse kruisbasiliek. Een kruisbasiliek heeft een plattegrond met de vorm van een kruis. Daarbij is het plafond in het midden een stuk hoger dan het plafond aan de zijkanten van de kerk.
De Nicolaïkerk is later verbouwd tot een gotische hallenkerk. Een hallenkerk is een kerk met meerdere beuken. Een beuk is een langgerekte ruimte tussen 2 rijen kolommen. Bij de Nicolaïkerk zijn dat er dus meerdere naast elkaar.
Nicolaaskerk of Klaaskerk
De Nicolaïkerk heet ook wel Nicolaaskerk of Klaaskerk.
De naam van de kerk verwijst naar waar de kerk staat: op een knooppunt van waterwegen. Sint-Nicolaas is de beschermheilige van de schippers.
Nicolaïkerk ingestort
Aan het begin van de 18de eeuw is een deel van de kerk ingestort. Dit kwam door een sterk aangetaste fundering. De pijlers van de kerk zijn daarna niet allemaal meer opgebouwd.
Restauratie
Tussen 1969 en 1978 is de kerk gerestaureerd. Bij de restauratie is gekeken naar de situatie van voor 1718. Op het enig overgebleven romaanse gewelf is toen een 14de-eeuwse schildering ontdekt. Deze schildering is zorgvuldig gerestaureerd.
Carillon
Voor het carillon kwam boven op de bakstenen verhoging een achthoekig torentje. De zijkanten van het torentje zijn open. Het torentje heeft een koperen koepeldak. De zuidelijke toren is ongeveer 40 meter hoog.
