Archeologisch rapport: Wonen aan de Wittevrouwenstraat
- Auteur
- G.T.C. van den Berg
- ISBN
- 978-94-92694-06-5
- Pagina's
- 156
In 2004 heeft er archeologisch onderzoek plaatsgehad ter hoogte van Wittevrouwenstraat 8-10. De oudste archeologische resten die daar zijn aangetroffen, dateren uit omstreeks 1150 en bestonden uit kuilen en paalkuilen. Pas omstreeks 1400 begon er daadwerkelijke bewoning, toen er een hofstede werd gebouwd aan de Plompetorengracht. Het bijbehorende erf was ruim 20 meter breed en bijna 100 meter lang en nam de gehele ruimte tussen de straat langs de gracht en de huidige Ridderschapstraat in beslag.
In de 17e eeuw vond er een ingrijpende verbouwing plaats en ontstond het woonhuis Wittevrouwenstraat 10. Dat was een dwarshuis van 2 bouwlagen, een kelder en een plat dak. Het kreeg aan de Wittevrouwenstraat een imposante pilastergevel van de kolossale orde met ionische kapitelen geplaatst. Vanaf 1914 veranderde het in warenhuis.
Er volgden enkele verbouwingen, waarbij vooral de binnentuin het moest ontgelden. De blauwdrukken van deze verbouwingen bevatten nog veel belangwekkende informatie omtrent de ligging en het gebruik van funderingen, kelders en ruimten. Na jaren van leegstand brandde het pand op Nieuwjaar 1999 geheel uit. Sinds enige jaren is het pand herbouwd waarbij de oorspronkelijke structuur van de monumentale voorgevel is hersteld.
Lees de basisrapportage archeologie 58 (pdf, 9,6 MB)