Bijlhouwerstoren en Sterrenburg
In de 13e eeuw werd de Bijlhouwerstoren gebouwd om de zuidwesthoek van de stad beter te kunnen verdedigen. In de 16e eeuw kwam bastion Sterrenburg daarbij.
Rond 1250 kwam op de zuidwesthoek van de stad de Bijlhouwerstoren. De hoge, ronde toren stond tegen de buitenkant van de stadswal aan en was apart te verdedigen. Keizer Karel V liet hier in 1557 bastion Sterrenburg bouwen. De stadsmuur uit de 14e eeuw werd daarbij ongeveer 20 meter naar het zuiden verplaatst. Daarachter kwam een grote aarden wal. De Bijlhouwerstoren kwam daardoor binnen de omwalling te staan. In 1694 werd de Bijlhouwerstoren verbouwd tot windmolen.
Tijdens de sloop van de stadsmuur in de eerste helft van de 19e eeuw bleven de officierswoning en het arsenaalsgebouwtje van bastion Sterrenburg bewaard. De twee huisjes op een heuvel pasten goed in de landschapsstijl van het toen aangelegde Zocherplantsoen. De Bijlhouwerstoren werd in 1872 als laatste onderdeel van de stadsmuur afgebroken.
(Daan Claessen, Erfgoed gemeente Utrecht)
Dit verhaal is onderdeel van de singelroute.